Çocuğunun Öğretmeni Olanlar...

.
Çocuğunun Öğretmeni Olanlar:

Sizin sınıfta hiç "öğretmen çocuğu" oldu mu? Benim şansıma, özellikle Ankara'da yaşadığımız dönemde, her yıl mutlaka bir kaç öğretmen çocuğu vardı sınıfta. "Öğretmen çocuğu" sözünü, tırnak içinde falan yazdığıma bakıp da, bu çocukların bizden farklı olduklarını veya farklı davrandıklarını sanmayın. Onlar da bizim gibi normal öğrencilerdi. Biraz ders çalışırlar, okulu kırma "çalışmalarımıza" onlar da katılır, bizim gibi onlar da bazen kopya çekerdi. Yani, farklılık, çocuklarda değil, anne ya da babalarından kaynaklanıyor. Bu "farklı" oluş da, ancak, öğretmen olan anne ya da babanın, kendi çocuğunun sınıfına ders verdiği durumda ortaya çıkıyordu.

Bazılarının anne ve babası da normal oluyordu. Derste öğrencilerden birinin kendi çocuğu olduğunu, "bilmeyen hiç anlamaz" diyebileceğimiz şekilde, normal ve objektif olabiliyorlardı.

Ama iki tip öğretmen vardı ki, çocuğunun dersine girmekten dolayı, ebeveyn olması, öğretmen olma sıfatının önüne geçiyordu. Bu yüzden burada size, bir değil, iki öğretmen tipinden bahsedeceğim:


1) Çocuğa Sınıfı Dar Eden Tip:

Bu öğretmen tipi, aslında erdemli, namuslu insanlar olmalarından dolayı farklı davranırlar. Hiç kimse, onlara "çocuğunu kayırıyor" diyemez. Çünkü böyle birşeyi hiç yapmazlar. Buraya kadar herşey normal. Ama, bu tipteki öğretmenler daha da ileriye gidip, kendi çocuklarını haksızca ezilen zavallılar durumuna düşürürler. Erdemli olmanın gereği olarak takındıkları tavır, yanlıştır. Kendi çocukları sınıfta ikinci sınıf öğrenci durumuna düşer. Hiç kimse "çocuğunu kayırıyor" demesin diye, onların çocuğu sınavlarda hep hakettiği notun neredeyse yarısını alır. Sınıfta devamlı azar işitir, sürekli haksızlığa uğrar.

İlkokulda, sınıfımızda Levent adında bir arkadaşımız vardı. Matematik dersinin öğretmeni olan babasına "öğretmenim" diye sesleneceğine, bir defasında dalgınlıkla "baba" dedi diye, babasından öyle şiddetli bir dayak yedi ki, sınıfta neredeyse hepimiz ağladık.

Bu öğretmen tipi, ahlâk sahibi olmanın gereğini yanlış uyguladığı için, hiç kuşkusuz, "olumsuz" bir tip olarak nitelenmelidir. Ama, söz edeceğim ikinci tip, bunlardan bin kat daha olumsuz bir tiptir, çünkü işin içine ahlâksızlık girmektedir:


2) Çocuğunu Kayıran ve Bunu Abartan Tip:

Bu tipteki öğretmenlerin pek de karakter sahibi ve ahlâklı oldukları söylenemez. Normal olarak bir öğretmenin, eğer mümkün ise, ders ve sınıf dağılımında, çocuğunun olduğu sınıfın dersine girmemeyi seçmesi beklenirken, bu tipler, özellikle çocuğunun dersine girmek için uğraşarak, daha baştan, karakterlerini belli ederler.

Derse girdiklerinde yaptıkları ise, hemen hemen aynıdır: Kendi çocukları ile bire bir aynı yazılı kâğıdını veren bir çocuk, kendi çocuklarının yarısı kadar notu zor alır. Bu tür öğretmenlerin, kendi çocuklarına sınav sorularını önceden vermediğine inanmak da zordur.

Bu türe giren öğretmenler, böylelikle, çocuklarına iyilik yaptıklarını sanırlar. Ama, bir kere bu çocukların sınıfta gerçek bir arkadaşları olmaz. Çünkü anneleri/veya babaları, kendi çocuklarının üstte olması için, onun notunu yükseltmekle kalmaz, diğer çocukların notlarını sürekli düşürerek, aradaki farkın büyümesi için, konumlarını kullanırlar. Sınıfta herkes, "o çocuk" ile aynı sınıfta olmasaydı, notlarının daha iyi olacağını bilir.

Sonuçta çocuğu hazırcılığa alışır, hayat boyu insanlardan aynı kayırmacılığı bekler. Bulamayacağı için de hep mutsuz olur. Sınıftaki diğer çocuklar da, öğretmenlere güvenmemeyi ve ahlâksızlık karşısında çaresiz kalmayı, "ahlâksız olanın güçlü ve kazançlı çıktığını" öğrenmiş olurlar. Bütün öğretmenler ahlâklı insanlar yetiştirmeye çalışırken; bu tür öğretmenlerin, ancak ülkemizdeki ahlakî çöküşe katkısı olur.

Bu tipteki öğretmenlerin bu tavırlarını özetlemek gerekirse, ancak ahlâksızlık, namussuzluk ve utanmazlık terimleriyle özetlenebilir...

____________________________

Kuşkusuz, kendi çocuğu, kardeşi veya bir yakınının dersine girdiği halde, işini yaparken bu yakınlığı hiç göz önüne almadan, dürüstçe davranan öğretmenler de var. Bunlara bilinen bir örnek olarak, televizyonlarda yayımlanan "Hayat Bilgisi" dizisindeki Afet Güçverir öğretmenin erdemli tutumunu göstermek uygun olabilir.

.

"Sınıftaki kendi çocuğunu yükseltmek için, diğer öğrencilere sürekli düşük not veren" bir öğretmenimiz vardı.
Ondan da, onun dersinden de hepimiz nefret etmiştik.

Bu tipi çok güzel anlatmışsın, eski okul anılarımı canlandırdın...

Benim de Annem benimle aynı okulda öğretmen. Neyse ki müdürle görüşüp benim dersime girmemesini sağladık. Ama girseydi kesinlikle "Çocuğa Sınıfı Dar Eden Tip" olacağını biliyorum, hatta kendisi de itiraf ediyor.